บทที่ 78 ข้าไม่ใช่เด็กเล็ก

“น้องสะใภ้ ข้าไม่ใช่เด็กแปดขวบอย่างอาเทียน... ปีนี้อายุก็สมควรเป็นพ่อคนได้แล้ว เช่นนั้นถึงได้มีขาที่สามซึ่ง งดงามและใหญ่โต!”

ได้ฟังเขาพูด เถียนลู่ฟางก็กลืนน้ำลายลงอีกคออึกใหญ่ และจู่ ๆ สมองก็สามารถปะติดปะต่อเรื่องต่างๆ ได้อย่างเร็วรีบ

แน่แล้ว ทั้งที่รู้อยู่เต็มอก แต่นางก็พยายามหาทางปฏิเสธว่าคนนี้ผ...